حجت‌الاسلام مصطفی یوسف‌زاده، کارشناس سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه علمیه خراسان به بحث تولید آثار هنری و سینمایی با موضوعات مذهبی پرداخت و گفت: مناسک و آیین‌های مذهبی و ملی در سینمای دنیا جایگاه ویژه‌ای دارد؛ مثلاً هر سال در ایام عید پاک مسیحیان فیلم‌هایی با حال‌وهوای مذهبی اکران می‌شود، چون مخاطبان آن را می‌طلبد.

وی با تأکید بر اینکه پرداختن به این مناسک همیشه در همهٔ کشورهای صاحب سینما انجام شده تا به اهداف سیاسی و اجتماعی رسیدگی شود، گفت: اتفاقاتی که در اطراف ما می‌افتد مثل راهپیمایی اربعین سؤالی برای سینماگر ایجاد می‌کند که این واقعه چقدر قابلیت نمایشی‌شدن دارد؛ مثلا می‌شود در رویداد اربعین سوژه‌های مستند پیدا کرد که پاسخ قطعاً مثبت است؛ یعنی می‌شود برگ‌وبار داستانی به آن داد و به‌عنوان سوژه آن را مطرح کرد.

وی افزود: دومین سؤال این است که ساخت اثر دربارهٔ این موضوع چقدر قابلیت اقتصادی دارد، یعنی جدا از مسائل تئوری اثر، باید بازخورد آن هم مشخص باشد؛ اما یکی از مشکلاتی که در حوزهٔ سینمای دینی داریم دولتی‌بودن آن است که مشکل آن دخیل‌بودن نگاه اداری در کار بوده و آثاری تولید شده که مسئله و دغدغهٔ فیلم‌ساز نبوده، بلکه سفارش گرفته شده است.

حجت‌الاسلام یوسف‌زاده توضیح داد: کارهای تاریخی زیادی را شاهد هستیم که روح ندارد و اگرچه به‌لحاظ فنی استانداردهای لازم را دارد ولی زیرساخت‌های اقتصادی آن باعث شده بخش هنر و روح اثر، فدای مسائل مالی شود؛ فیلم‌ساز اگر دغدغهٔ فروش اثر خود را نداشته باشد به پرداختن به مسئلهٔ خود مشغول می‌شود و اثر فاخری تولید می‌کند.

وی ادامه داد: نکتهٔ مهم بعدی این است که سازوکار پژوهشی باید برای فیلم‌ساز فراهم باشد؛ چون هر اثر هنری از بستر پژوهش می‌گذرد و نهادهای دینی مثل حوزه علمیه باید این بستر را فراهم کنند، مثلاً راهپیمایی اربعین چیست و از کجا می‌آید؟ ریشهٔ روایی دارد؟ در سیرهٔ معصومان و اصحاب ایشان بوده است؟

وی تأکید کرد: بسیاری از مستندها به اتفاق پیاده‌روی و به این می‌پردازد که هرکس هرچه داشته برای پذیرایی به میدان آورده است، این سبک تولید بسیار خوب است اما کلیشه دارد و باید عمق پژوهشی پیدا کند، ظاهر رویداد این است که مسیری چندین کیلومتری توسط میلیون‌ها نفر پیاده پیموده می‌شود و کسانی هم از آن‌ها پذیرایی می‌کنند، اما بزرگ‌ترین رسانه‌های دنیا آن را در حد یک خبر پوشش می‌دهند یا اصلاً پوشش نمی‌دهند.

این کارشناس و منتقد سینما افزود: بعضی از رسانه‌ها که از اجتماع چند کارگر با شعار سیاسی نمی‌گذرند، این مراسم عظیم را پوشش نمی‌دهند، چون واقعهٔ پشت سر اربعین را نمی‌توانند تحمل کنند؛ زیرا این همه تلاش و هزینه برای این است که نشان داده شود می‌توانیم از مراسم‌های مذهبی خود این‌قدر بهره ببریم و چنین اهداف و پشتوانه‌های پژوهشی را باید حوزه علمیه برای سینماگر تبیین کند.

وی در پایان گفت: اگر از کلیشه‌هایی که در این سال‌ها دربارهٔ اربعین تولید شده پا را فراتر بگذاریم و نشان دهیم که در این مراسم بزرگ، مانوری ملی و مذهبی صورت می‌گیرد، می‌تواند برد زیادی داشته باشد؛ چون هر اجتماعی با محوریت امام‌حسین(ع) دشمن را می‌سوزاند.