یادداشت| از نخستین روزهای ماه صفر، کاروان‌های تبلیغی حوزه علمیه خراسان در کنار سیل خروشان عاشقان اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) در مسیرهای پیاده‌روی اربعین حضور یافتند؛ حضوری که تنها محدود به منبر و سخنرانی نبود، بلکه با حلقه‌های معرفتی، جلسات تفسیر و پاسخگویی به شبهات، فضای معنوی مسیرهای منتهی به کربلا را پررنگ‌تر کرد.

مبلغان خراسانی همانند خادمانی که پایان خدمت را به‌مثابه آغاز مأموریتی تازه می‌دانند، بار دیگر کوله‌های تبلیغی خود را بستند. برای آنان، مسیر خدمت نقطه پایانی ندارد؛ جاده عشق از بین‌الحرمین به جاده‌های منتهی به مشهد مقدس پیوند خورده و مواکب رضوی اکنون منزلگاه تازه این رسالت‌داران دین شده است.  

حضور در مواکب رضوی، صرفاً استقبال از زائران حرم رضوی نیست، بلکه استمرار همان پیامی است که در کربلا آغاز شد؛ پیامی برای حراست از معارف اهل‌بیت(علیهم‌السلام)، تقویت ایمان و ایجاد انس با قرآن و سیره معصومان در دل‌ها. در این مسیر، مبلغان با تجربه گرانبهای اربعین، مهیای پاسخ به عطش فرهنگی میلیون‌ها زائر می‌شوند؛ عطشی که با کلام حق و یاد اهل‌بیت(علیهم‌السلام) سیراب می‌گردد.  

آمادگی همیشگی این خادمان تبلیغی، نشانه‌ای از درک عمیق آنان از رسالت طلبگی است. آنان باور دارند که «زمان تبلیغ» محدود به مناسبت خاصی نیست و «محل تبلیغ» تنها در حوزه یا مسجد خلاصه نمی‌شود؛ هر جاده‌ای می‌تواند مدرسه‌ای باشد و هر موکبی می‌تواند به منبری زنده بدل شود.  

اربعین، صحنه همدلی و اخوت بود و استقبال رضوی، صحنه تکریم و میزبانی؛ حلقه‌هایی به هم پیوسته در زنجیره تداوم فرهنگ ولایی. امروز، مسیر عاشقان ولایت از کربلا تا مشهد، با گام‌های مبلغان حوزه علمیه خراسان رنگ خدمت، معرفت و محبت می‌گیرد و نام آنان در دفتر خادمان بی‌ادعا، ماندگار می‌شود.

فهیمه قربانیان