به گزارش خبرگزاری حوزه علمیه خراسان، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود مرویان حسینی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی، در پیش نشست همایش سالک الی الله که به مناسبت بزرگداشت آیت‌الله ناصری دولت‌آبادی برگزار می شود، گفت: خاک اصفهان مانند خراسان برکاتی دارد که شهیدپرور و عالم‌پرور است و نمونه عالمان برجسته آن آیت‌الله ناصری است، کما اینکه در خراسان عالمان برجسته‌ای تربیت شده‌اند.
وی افزود: یکی از روش‌های مؤثر در تربیت معنوی، افزایش بعد ایمانی در جامعه با برپایی نشست‌هایی است که روش بزرگانی مانند آیت‌الله ناصری را معرفی می‌کند؛ بنده در پاورقی یکی از کتبی که درباره مرحوم سیدعلی قاضی نوشته شده، دیدم وصی ایشان آیت‌الله ناصری است که در اصفهان به هدایت مردم مشغول است و همین مطلب انگیزه شد تا بنده به محضر ایشان در اصفهان بروم و این توفیق نصیبم شد.
استاد حوزه علمیه خراسان افزود: با توفیقی که نصیب من شد و ایشان را زیارت کردم، معلوم شد مطلب آن پاورقی نادرست است زیرا مرحوم آیت‌الله ناصری به صورت مستقیم آیت‌الله سیدعلی قاضی را ندیده بودند بلکه با واسطه، معارف آن عالم الهی را دریافت کرده بود و به هر حال توفیق این حقیر در آشنایی با این مرد بزرگ از سالیان پیش بود و از مهم‌ترین جلوه‌های شخصیتی آن مرحوم که آن را به ذهن سپردم، بعد اخلاقی بود که مقام معظم رهبری نیز در پیام تسلیت ایشان را معلم بزرگوار و عالم اخلاق معرفی کردند که به نشر حقایق اسلامی پرداختند.
حجت‌الاسلام والمسلمین مرویان حسینی تأکید کرد: آیت‌الله ناصری شخصیتی بود که هم خودش مجذوب خورشید حقیقت الهی امام زمان(عج) بود و هم با بیانات اخلاقی خودشان دیگران و به خصوص جوانان را جذب خورشید بی همتای وجود امام زمان(عج) می‌کرد؛ آیت‌الله ناصری در هدایت دیگران، ترویج معارف اسلام، تأسیس و هدایت مراکز دینی و معنوی و حوزوی و خیرات و مبرات برای مؤمنان و نیازمندان نقش بزرگی ایفا کرد و در این مسیر با پرچم مقدس امام زمان(عج) حرکت می‌کرد.
وی افزود: ایشان از اخلاق فراوان سخن می‌گفتند ولی نه از اخلاق انزوا و ایستا بلکه اخلاق همه‌جانبه‌گرا و پویا؛ از امام زمان(عج) سخن می‌گفتند ولی امام زمانی که ایشان معرفی می‌کردند امام زمان ساکت در عرصه هدایت مسلمین نبود؛ امام زمان مدافع محرومان و مبارز علیه ستمگران بود.
این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: آیت‌الله ناصری سالیان سال شاگردی استادان بزرگ را در نجف و ایران و در عرصه دانش‌های حوزوی و هم سلوک معنوی کردند و آموختند تا خودشان به استاد تبدیل شدند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی ادامه داد: ایشان به جایی رسیدند که دیگران باید راه را از او بیاموزند؛ او فقیه متأله بود و علم و ایمان را با تزکیه همراه کرده بود و تعبیر سالک الی الله تعبیر درستی در شأن ایشان است.
استاد حوزه علمیه و دانشگاه اظهار کرد: جلسات اخلاق آیت‌الله ناصری سفره پرفیض و بستر پرخیری بود و بابی باز شد تا تشنگان و نیازمندان بر سر این سفره بنشینند و رو به سوی کمال الهی کنند و از محضر ایشان سلوک علمی و عملی را بیاموزند؛ آیت‌الله ناصری با درک این حقیقت قرآنی که انسان می‌تواند متصف به تقوا شود تربیت اخلاقی پویا و غیرمنزوی و گوشه‌گیرانه داشته و در متن، حمایت از نظام اسلامی و فعالیت اجتماعی داشت.
وی با بیان اینکه هدف‌داری در زندگی از ویژگی‌های بارز آیت‌الله ناصری بود، اظهار کرد: اینکه انسان بداند غایت و هدف نهایی او در زندگی چیست بسیار مهم است در این صورت انسان خوردن و خوابیدن و استراحت و برآوردن حوائج حلال را مقدمه برای تزکیه نفس و تهذیب و عبودیت خواهد دانست و خواهد فهمید خوردن برای قوت‌گرفتن در راه عبودیت و تقوا است.
حجت‌الاسلام والمسلمین مرویان حسینی اظهار کرد: انسان‌های بلندهمت و اخلاق‌مدار می‌دانند دنیا با همه جذابیت‌ها، گذرا و موقت است و آخرت، خیر و ابقی است؛ آخرت هم از جهت کمی و هم کیفی ماندگار و برتر است؛ آیت‌الله ناصری به این نکته توجه فرمودند که انسان برای رسیدن به هدف غایی چالش‌ها و موانع بیرونی و درونی زیادی دارد لذا نیازمند پشتیبان و کمک‌کار است تا بتواند به وسیله آن مسیر آخرت را طی کند و هیچ پشتیبانی برتر و مقدس‌تر از وجود امام زمان(عج) نیست؛ او انسان کاملی است که یک پا در دنیا و یک پا در آخرت دارد.
وی افزود: آیت‌الله ناصری در تمامی سخنانش توجه به قطب عالم امکان حضرت بقیت‌الله(عج) داشت و دائماً بر نصرت و عنایت آن امام نسبت به شیعیان تأکید داشت و اینکه آن حضرت به ما کمک خواهد کرد و این مسئله را با سوز و گداز و با حقیقتی که درک کرده بود، بیان می‌کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین مرویان حسینی افزود: انسان باید تابع ارزش اخلاقی باشد ولی تشخیص اینکه فعل اخلاقی کدام است کار ساده‌ای نیست زیرا نمی‌توان آن را به تجربه بشری و عقل او واگذار کرد لذا چند ملاک برای این کار وجود دارد و از جمله آن حسن فعلی و فاعلی است؛ ما روزانه صدها عمل انجام می‌دهیم و نیت ما باید جلب رضایت خداوند باشد؛ مثلاً ظاهراً صدقه می‌دهیم ولی اگر این برای ریا و یا توأم با اذیت باشد نه تنها ثواب ندارد بلکه ثواب‌ها را هم از بین خواهد برد.
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: بنابراین مؤمنی که می‌خواهد سلوک اخلاقی داشته باشد باید باور کند خودش مسئول سرنوشت دینی و اخلاقی و اجتماعی خودش هست و باید باور کند که یک هدف نهایی دارد و راه آن توسل و جلب عنایت حضرات معصومین(ع) است و باید لطافت‌ها و ظرافت‌های مسیر اخلاقی را به خوبی درک کند و مراقبات ویژه داشته باشد کمااینکه آیت‌الله ناصری خیلی در این مراقبات به حضرت بقیه‌الله(عج) توسل می‌جست و از ایشان یاد می‌کرد و نام می‌برد.
