خبرگزاری حوزه علمیه خراسان در سلسله گفت‌ و گوهایی با اساتید این حوزه به مرور توصیه‌های ایشان به طلاب علوم دینی در عرصه‌های مختلف پرداخته که در متن پیش رو با حجت‌الاسلام والمسلمین سیدجعفر طباطبایی، خطیب توانا و استاد این حوزه بحث تبلیغ به ویژه در ایام محرم را مرور کرده‌ایم.

* خبرگزاری حوزه علمیه خراسان: نکته یا نکاتی که درباره عاشورا مدنظر دارید، بفرمایید.

برای عاشورا نباید کلمه حادثه را به کار برد، بلکه باید از واژه حماسه استفاده کرد؛ آنچه در روز عاشورا اتفاق افتاد، حماسه بود، زیرا در واقع از زمان امیرمؤمنان(ع) آغاز شد و تا بعد از عاشورا ادامه داشت. قدرت بیان معاویه و مکر او حضرت امیر را مجبور به صلح کرد و جنگ‌هایی بعد از آن پیش آورد تا اینکه در بهترین ماه سال، بهترین زمان روز و بهترین نمازها، ایشان را شهید کردند. همچنین بعد از ایشان امام مجتبی(ع) به مفاد قطع‌نامه عمل کردند تا اینکه یزید عهدنامه را نادیده گرفت و امام حسین(ع) با عدد کمی از اصحابشان به مقابله با او پرداختند.

امام حسین(ع) با اینکه می‌دانستند حرکت شان نتیجه ظاهری نخواهد داشت، به طرف کربلا رفتند، اما نتیجه باطنی عاشورا به جایی رسید که به واسطه حضرت زینب(س) در قصر یزید، مجلس عزا برپا شد و یزید مجبور شد محمل‌ها را سیاه‌پوش کند و کسی را بگذارد که تا مدینه هرچه خاندان پیامبر خواستند، اطاعت شود.

* خبرگزاری حوزه علمیه خراسان: طبق فرمایش پیامبر(ص)، رابطه دوست‌داشتن امام حسین(ع) و دوست‌داشتن پیامبر(ص) چیست؟

جمعی از درویش‌ها می‌گفتند که امام حسین(ع) خودش را به کشتن داد که با ۷۲ نفر مقابل ۳۰ هزار جمعیت ایستاد و قرآن فرموده که با دست خود، خود را در هلاکت نیندازید؛ اما این‌ها نمی‌دانستند که پیامبر گرامی سال‌ها قبل فرموده بودند که حسین از من است و من از حسینم؛ یعنی امام حسین(ع) فرزند حضرت زهرا(س) و از پیامبر(ص) هستند و اینکه پیامبر از حسین باشند نیز یعنی اگر قیام حضرت نبود، کلمه لااله‌الاالله و محمدرسول‌الله باقی نمی‌ماند.

* خبرگزاری حوزه علمیه خراسان: توصیه جنابعالی به عزاداران و مبلغان چیست؟

استاد ما مرحوم شیخ هاشم قزوینی که استاد حوزه علمیه مشهد در سطح خارج بودند، هر سال ماه محرم و ماه رمضان را برای تبلیغ به روستای خود در قزوین می‌رفتند که این کار عمل به آیه قرآن بود که می فرماید: وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ (توبه/۱۲۲)؛ شايسته نيست، مؤ منان همگي (به سوي ميدان جهاد) كوچ كنند، چرا از هر گروهي، طايفه‏ اي از آنان كوچ نمي ‏كند (و طايفه‏ اي بماند) تا در دين (و معارف و احكام اسلام) آگاهي پيدا كنند و به هنگام بازگشت به سوي قوم خود آنها را انذار نمايند تا (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند و خودداري كنند.

وقتی اولین دهه محرم بعد از انقلاب در بیت امام‌ خمینی(ره) برگزار شد و روضه‌خوانی‌ها رونق گرفت، دشمن درصدد برآمد که این عزاداری‌ها را از بین ببرد و عزاداری‌های غیرمعمول را پدید آورد که گاهی مداح‌ها مجالس را می‌گردانند و سخنرانی به حاشیه رفته است. من همیشه توصیه می‌کنم که وقتی قبل از منبر زیارت عاشورا خوانده می‌شود، روضه و ذکر توسل صورت نگیرد تا بماند برای بعد از سخنرانی.

عزاداری تا پاسی از شب و بیداری برای عزاداری، هم نابودکردن خود نماز صبح است و هم کم‌رنگ کردن اهمیت بیداری قبل از نماز صبح. من هرجا برای بعد از ساعت ۱۰ شب دعوت می‌شوم، قبول نمی‌کنم. همچنین، توصیه می‌کنم حتما احکام الهی در مجالس گفته شود که اگر گفته نشود، زمان و مکان دیگری برای بیان احکام باقی نمی‌ماند.